–

–

Ρωτούσε για την ποιότητα

–

–
Απ’ το γραφείον όπου είχε προσληφθεί

σε θέση ασήμαντη και φθηνοπληρωμένη

(ως οκτώ λίρες το μηνιάτικό του: με τα τυχερά)

βγήκε σαν τέλεψεν η έρημη δουλειά

που όλο το απόγευμα ήταν σκυμένος:

βγήκεν η ώρα επτά, και περπατούσε αργά

και χάζευε στον δρόμο.- Έμορφος·

κ’ ενδιαφέρων: έτσι που έδειχνε φθασμένος

στην πλήρη του αισθησιακήν απόδοσι.

Τα είκοσι εννιά, τον περασμένο μήνα τα είχε κλείσει.

–

Εχάζευε στον δρόμο, και στες πτωχικές

παρόδους που οδηγούσαν προς την κατοικία του.

–

Περνώντας εμπρός σ’ ένα μαγαζί μικρό

όπου πουλιούνταν κάτι πράγματα

ψεύτικα και φθηνά για εργατικούς,

είδ’ εκεί μέσα ένα πρόσωπο, είδε μια μορφή

όπου τον έσπρωξαν και εισήλθε, και ζητούσε

τάχα να δει χρωματιστά μαντήλια.

–

Ρωτούσε για την ποιότητα των μαντηλιών

και τι κοστίζουν· με φωνή πνιγμένη,

σχεδόν σβυσμένη απ’ την επιθυμία.

Κι ανάλογα ήλθαν η απαντήσεις,

αφηρημένες, με φωνή χαμηλωμένη,

με υπολανθάνουσα συναίνεσι.

–

Όλο και κάτι έλεγαν για την πραγμάτεια – αλλά

μόνος σκοπός: τα χέρια των ν’ αγγίζουν

επάνω απ’ τα μαντήλια· να πλησιάζουν

τα πρόσωπα, τα χείλη σαν τυχαίως·

μια στιγμιαία στα μέλη επαφή.

–

Γρήγορα και κρυφά, για να μη νοιώσει

ο καταστηματάρχης που στο βάθος κάθονταν.

 [/ezcol_1half] [ezcol_1half_end] 

–

–

149 (148)

–
preguntaba por la calidad

–

(1930)

–
De la oficina donde estaba empleado

en un puesto insignificante y míseramente pagado

(unas ocho libras al mes con los extras)

salió al terminar el ingrato trabajo

que encorvado lo había tenido toda la tarde;

salió a las siete, iba andando despacio,

sin rumbo por la calle.— Hermoso

e interesante, parecía haber logrado ya

la plenitud de su sensualidad.

Había cumplido los veintinueve el mes pasado.

–

Iba sin rumbo por la calle y los pobres

pasajes que llevaban a su casa.

–

Al pasar por delante de una tienda pequeña

donde vendían saldos y baratijas para obreros,

vio dentro una cara, vio una figura

que lo impulsaron a entrar como si buscara

unos pañuelos de color.

–

Preguntaba por la calidad de los pañuelos

y cuánto costaban, con una voz trémula,

casi apagada por el deseo.

Y análogas fueron las respuestas,

absortas, en voz queda,

con sobreentendida aquiescencia.

–

Siempre palabras sobre el género —pero

un solo fin: el contacto de sus manos

encima de los pañuelos; la cercanía

de sus rostros, de sus labios, como al azar;

el roce momentáneo con su carne.

Fugaz y furtivamente porque no lo advirtiera

el dueño de la tienda, sentado al fondo.

   [/ezcol_1half_end]

–

Constantino Cavafis



Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

–

Preguntaba por la calidad

Poesía completa de C. P. Cavafis

Traducción del griego: Pedro Bádenas de la Peña

Alianza tres

Madrid 1991

cavafis.compupress.gr

–