–

–

Ο ήλιος του απογεύματος

–

–

Την κάμαρην αυτή, πόσο καλά την ξέρω.

Τώρα νοικιάζονται κι αυτή κ’ η πλαγινή

για εμπορικά γραφεία. Όλο το σπίτι έγινε

γραφεία μεσιτών, κ’ εμπόρων, κ’ Εταιρείες.

Ά η κάμαρη αυτή, τι γνώριμη που είναι.

–
Κοντά στην πόρτα εδώ ήταν ο καναπές, 


κ’ εμπρός του ένα τούρκικο χαλί· 


σιμά το ράφι με δυο βάζα κίτρινα.


Δεξιά· όχι, αντικρύ, ένα ντολάπι με καθρέφτη. 


Στη μέση το τραπέζι όπου έγραφε·


κ’ οι τρεις μεγάλες ψάθινες καρέγλες. 


Πλάϊ στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι

που αγαπηθήκαμε τόσες φορές.

–

Θα βρίσκονται ακόμη τα καϋμένα πουθενά.

–
Πλάϊ στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι·


ο ήλιος του απογεύματος τώφθανε ως τα μισά.

–
… Απόγευμα η ώρα τέσσερες, είχαμε χωρισθεί


για μια εβδομάδα μόνο… Αλλοίμονον, 


η εβδομάς εκείνη έγινε παντοτινή.

  [/ezcol_1half] [ezcol_1half_end]     

–

85 (90)
–
el sol de la tarde
–
1919

–

Qué bien conozco este cuarto,

este y el contiguo están ahora alquilados

para oficinas comerciales. Toda la casa se convirtió

en despachos de corredores, de comerciantes

y Sociedades.

–
¡Ah, qué familiar me es este cuarto!

Aquí, junto a la puerta, estaba el canapé,

y, delante de él, una alfombra turca;

al lado, la estantería, con dos jarrones amarillos.

A la derecha, no, en frente, un armario de espejo.

En medio, la mesa donde escribía,

y los tres sillones de mimbre.

Junto a la ventana se hallaba la cama

en que tantas veces nos amamos.

–

Aún estarán por algún sitio esos viejos muebles.

–
Junto a la ventana estaba la cama;

sólo hasta la mitad la bajaba el sol del mediodía.

–
… Una tarde, a las cuatro, nos separamos

por sólo una semana… Pobre de mí,

aquella semana se hizo perpetua.

–
Constantino Cavafis


Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
–
El sol de la tarde

Poesía completa de C. P. Cavafis

Traducción del griego: Pedro Bádenas de la Peña

Alianza tres

Madrid 1991

cavafis.compupress.gr
–